onelbluebu.wordpress.com
onelbluebuმარტივად: მე, ხის კარი და ლიტა. და შენ ზიხარ ჩემს წინ გაფანტული. მორიდებული ლიტა მიყურებს თვალებში და საღეჭ რეზინს თმებში იწეპებს. შემდეგ დგება და სარკესთან ისწორებს თმას. და ისევ მორიდებული ნაბიჯებით მოიკეტავს კარებს რომლის ჭრაჭუნიც მეზობელს აწუხებს და ჩამოხსნას მთხოვს. ბოლოსდაბოლოს ჩამოხსენი ეგ კარები. 8211; ბოლოს და ბოლოს არ ჩამოვხსნი ქალბატონო ნანა. ველოდები როდის გაიქცევა თვითონ და მგონი რომ მოთმინება გვმართებს,პატივი ეცით. და ჩემი მეზობელი ნანა ჩარბის კიბეებზე და თან ყვირის. რაც უფრო ქვევით მირბის.
http://onelbluebu.wordpress.com/